Onderhoud:
Goed onderhoud is bepalend voor het behoud en de kwaliteit van een piano of vleugel.
Stemmen:
Afhankelijk van de omstandigheden is een, twee, of drie keer per jaar stemmen noodzakelijk voor een instrument.
- Bij professioneel gebruik d.w.z. elke dag optimaal gebruik (studio's),
drie tot zes maal per jaar.
- Het gebruik op hoog niveau en op orkesttoon (440Hrz.). Twee tot drie maal per jaar.
- Het gebruik op gemiddeld niveau d.w.z. bij regelmatig gebruik. Één maal per jaar.
De stemvastheid is afhankelijk van de omstandigheden rond het instrument. Een sterk wisselende vochtigheidsgraat en temperatuur heeft een nadelige invloed op de stemming. Dus zet de piano niet bij een warmtebron (de verwarming) of in de zon. Voor een instrument is de beste vochtigheidgraad en temperatuur de meest gemiddelde in die ruimte.
Gemiddeld zijn huiskamers tussen 50 en 60 % vochtigheid, deze vochtigheidsgraad is minder belangrijk dan dat de vochtigheidsgraad steeds beweegd.
Om de vochtigheid te kunnen meten heeft u een hygrometer nodig.
U kunt een hygrometer ijken door het in een vochige doek te draaien, dan moet de hygrometer na een paar uur op 90% staan. Een andere methode: Plaats de hygrometer plus een schaaltje bevochtigd (nat) zout in een gesloten plastieke zak, na een paar uur moet de hygrometer rond de 70 / 75 % staan.
Het stemmen zelf is een vrij complexe bezigheid. Hierover is meer te lezen onder Technisch: Pianostemmen
De hydroceel:
Een hydroceel is een geperforeerde buis van ongeveer een meter met daarin absorberend materiaal geperst. Het is de bedoeling om in droge tijden hem te vullen met water, daarna goed uit laten lekken en afdrogen, om hem vervolgens in de piano te hangen. Dit is alleen nodig als de vochtigheid lager is dan de gemiddelde vochtigheidsgraad in de ruimte. U gebruikt de hydroceel het efficiëntste in droge tijden, dus als de verwarming aan is en zeker als het een tijdje vriest. Als je de hydroceel gebruikt moet je zorgen dat hij in de droge tijd niet leeg komt te staan.
De Kast:
Het meubel (de buitenkant dus) kan gepolitoerd, geboend, hoog of zijdeglans gespoten zijn. Als men de kast wil reinigen mag men het oppervlak nooit te nat maken, hooguit een niet te vochtige doek en daarna meteen goed droog wrijven, om strepen en plekken te voorkomen. Oudere zwarte en bruine hoogglans instrumenten zijn gepolitoerd. Die politoer is een lak op alcohol basis (schellak). De politoerlak is te reinigen en te polijsten met een polijstmiddel, "Zweihorn" genaamd. Gebruik het liefst altijd dezelfde (zachte en schone) doek om stof af te nemen en bewaar deze zorgvuldig tegen vuil om krassen te voorkomen. Het polijstmiddel moet met een schone zachte doek uitpoetst worden. Is het instrument zijdeglans ingeboend, kan men teakolie of boenwas gebruiken. Tegenwoordig worden de instrumenten hoog en zijdeglans gespoten met een polyester lak die erg hard is. De hoogglanslak is goed te polijsten. Hier weer bij hoogglans altijd een speciale schone doek gebruiken, om jawel krassen te voorkomen. Zet nooit een vaas met bloemen of plant en of iets wat water nodig heeft op de piano of vleugel. Als men water op de kast morst kan dit leiden tot lelijke kringen en vlekken, die reparaties zijn meestal zeer kostbaar.
Goed onderhoud is bepalend voor het behoud en de kwaliteit van een piano of vleugel.
Stemmen:
Afhankelijk van de omstandigheden is een, twee, of drie keer per jaar stemmen noodzakelijk voor een instrument.
- Bij professioneel gebruik d.w.z. elke dag optimaal gebruik (studio's),
drie tot zes maal per jaar.
- Het gebruik op hoog niveau en op orkesttoon (440Hrz.). Twee tot drie maal per jaar.
- Het gebruik op gemiddeld niveau d.w.z. bij regelmatig gebruik. Één maal per jaar.
De stemvastheid is afhankelijk van de omstandigheden rond het instrument. Een sterk wisselende vochtigheidsgraat en temperatuur heeft een nadelige invloed op de stemming. Dus zet de piano niet bij een warmtebron (de verwarming) of in de zon. Voor een instrument is de beste vochtigheidgraad en temperatuur de meest gemiddelde in die ruimte.
Gemiddeld zijn huiskamers tussen 50 en 60 % vochtigheid, deze vochtigheidsgraad is minder belangrijk dan dat de vochtigheidsgraad steeds beweegd.
Om de vochtigheid te kunnen meten heeft u een hygrometer nodig.
U kunt een hygrometer ijken door het in een vochige doek te draaien, dan moet de hygrometer na een paar uur op 90% staan. Een andere methode: Plaats de hygrometer plus een schaaltje bevochtigd (nat) zout in een gesloten plastieke zak, na een paar uur moet de hygrometer rond de 70 / 75 % staan.
Het stemmen zelf is een vrij complexe bezigheid. Hierover is meer te lezen onder Technisch: Pianostemmen
De hydroceel:
Een hydroceel is een geperforeerde buis van ongeveer een meter met daarin absorberend materiaal geperst. Het is de bedoeling om in droge tijden hem te vullen met water, daarna goed uit laten lekken en afdrogen, om hem vervolgens in de piano te hangen. Dit is alleen nodig als de vochtigheid lager is dan de gemiddelde vochtigheidsgraad in de ruimte. U gebruikt de hydroceel het efficiëntste in droge tijden, dus als de verwarming aan is en zeker als het een tijdje vriest. Als je de hydroceel gebruikt moet je zorgen dat hij in de droge tijd niet leeg komt te staan.
De Kast:
Het meubel (de buitenkant dus) kan gepolitoerd, geboend, hoog of zijdeglans gespoten zijn. Als men de kast wil reinigen mag men het oppervlak nooit te nat maken, hooguit een niet te vochtige doek en daarna meteen goed droog wrijven, om strepen en plekken te voorkomen. Oudere zwarte en bruine hoogglans instrumenten zijn gepolitoerd. Die politoer is een lak op alcohol basis (schellak). De politoerlak is te reinigen en te polijsten met een polijstmiddel, "Zweihorn" genaamd. Gebruik het liefst altijd dezelfde (zachte en schone) doek om stof af te nemen en bewaar deze zorgvuldig tegen vuil om krassen te voorkomen. Het polijstmiddel moet met een schone zachte doek uitpoetst worden. Is het instrument zijdeglans ingeboend, kan men teakolie of boenwas gebruiken. Tegenwoordig worden de instrumenten hoog en zijdeglans gespoten met een polyester lak die erg hard is. De hoogglanslak is goed te polijsten. Hier weer bij hoogglans altijd een speciale schone doek gebruiken, om jawel krassen te voorkomen. Zet nooit een vaas met bloemen of plant en of iets wat water nodig heeft op de piano of vleugel. Als men water op de kast morst kan dit leiden tot lelijke kringen en vlekken, die reparaties zijn meestal zeer kostbaar.
| - Ivoor - |
Is te herkennen aan het dunne lijntje tussen het smalle en het brede deel en is meestal qua nerftekening effen, iets gewaterd of gevlamd. Voor been is dit minder fijn. Ivoor kan men bleken door toepassing van waterstofperoxyde en zonlicht. "ultraviolette straling" Het reinigen kan met een iets vochtige doek en een drupje zeep. |
- Galalith - |
Is afkomstig van uit melk bereide caseïne (kaasstof). Het reinigen kan weer met een iets vochtige doek en een drupje zeep. |
| - Celluloid - |
Het reinigen kan ook met een iets vochtige doek en een drupje zeep. |
- Kunststof - |
(plastiek) Ook. |
Het onderhoud aan het toetsenbeleg.
In de loop der tijden zijn er diverse materialen gebruikt voor het klavier. Het witte toetsenbeleg kan gemaakt zijn van ivoor, been, galalith, celluloid en kunststof. De zwarte toetsen kunnen van ebbehout, zwart gekleurd beuken of kunststof zijn. Alle materialen zijn te reinigen met een niet te vochtige doek met een drupje zeep. Men moet wel opletten dat er geen water tussen de toetsen komt. Om het klavier wat intenser te reinigen moet men eerst weten van welk materiaal de toetsen zijn gemaakt.
In de loop der tijden zijn er diverse materialen gebruikt voor het klavier. Het witte toetsenbeleg kan gemaakt zijn van ivoor, been, galalith, celluloid en kunststof. De zwarte toetsen kunnen van ebbehout, zwart gekleurd beuken of kunststof zijn. Alle materialen zijn te reinigen met een niet te vochtige doek met een drupje zeep. Men moet wel opletten dat er geen water tussen de toetsen komt. Om het klavier wat intenser te reinigen moet men eerst weten van welk materiaal de toetsen zijn gemaakt.
Zo af en toe kom ik piano's tegen met plakkertjes op te toetsen of met een viltstift de noten op de toetsen geschreven. Het is er meestal moeilijk af te krijgen. Als het echt noodzakelijk is om de benamingen er op te schrijven heb ik hier wel een subtieler hulpmiddeltje.
Hout eigenschappen
Hout is een natuurproduct. De kleur kan onder invloed van licht en lucht op den duur verkleuren. We kennen bij muziekinstrumenten harde en zachte houtsoorten. Zachte houtsoorten (grenen en vuren) zijn gemakkelijk te beschadigen. De meest bekende harde houtsoort is eikenhout. Daarnaast kennen we roodachtige houtsoorten, zoals mahonie- en kersenhout. Essen-, beuken- en notenhout worden eveneens veelvuldig toegepast bij piano's en vleugels. De meeste pianokasten zijn niet van massief hout gemaakt. Massief hout is weliswaar sterk en degelijk, maar ook kostbaar. Daarom zijn veel piano's vervaardigd van meubelplaat, voorzien van massieve randen en gefineerde bladen. De instrumenten zien er uit alsof ze van massief hout zijn gemaakt. Meubelplaat heeft als voordeel dat het niet gevoelig is voor nadrogen, kromtrekken en scheuren en is goedkoper dan massief hout. Fineer is een dun laagje edelhout en laat meestal een levendige tekening zien op het meubel.
Vervoer
Het vervoeren van een piano of vleugel moet zeer zorgvuldig gebeuren. Een piano weegt tussen 150 en 250 kg. Een vleugel kan wel tot 400 kg wegen. Een instrument gaat van het vervoeren niet ontstemmen, (je moet er niet mee gaan gooien) maar ontstemt van de klimaatverandering. Als de ruimte van waar de piano komt vochtiger of droger is dan de ruimte waar het instrument komt te staan, is de kans groot dat hij gaat ontstemmen. De stabiliteit en kwaliteit van de piano of vleugel heeft er zeker wel mee te maken. Het acclimatiseren duurt meestal 4-8 weken.
Hout is een natuurproduct. De kleur kan onder invloed van licht en lucht op den duur verkleuren. We kennen bij muziekinstrumenten harde en zachte houtsoorten. Zachte houtsoorten (grenen en vuren) zijn gemakkelijk te beschadigen. De meest bekende harde houtsoort is eikenhout. Daarnaast kennen we roodachtige houtsoorten, zoals mahonie- en kersenhout. Essen-, beuken- en notenhout worden eveneens veelvuldig toegepast bij piano's en vleugels. De meeste pianokasten zijn niet van massief hout gemaakt. Massief hout is weliswaar sterk en degelijk, maar ook kostbaar. Daarom zijn veel piano's vervaardigd van meubelplaat, voorzien van massieve randen en gefineerde bladen. De instrumenten zien er uit alsof ze van massief hout zijn gemaakt. Meubelplaat heeft als voordeel dat het niet gevoelig is voor nadrogen, kromtrekken en scheuren en is goedkoper dan massief hout. Fineer is een dun laagje edelhout en laat meestal een levendige tekening zien op het meubel.
Vervoer
Het vervoeren van een piano of vleugel moet zeer zorgvuldig gebeuren. Een piano weegt tussen 150 en 250 kg. Een vleugel kan wel tot 400 kg wegen. Een instrument gaat van het vervoeren niet ontstemmen, (je moet er niet mee gaan gooien) maar ontstemt van de klimaatverandering. Als de ruimte van waar de piano komt vochtiger of droger is dan de ruimte waar het instrument komt te staan, is de kans groot dat hij gaat ontstemmen. De stabiliteit en kwaliteit van de piano of vleugel heeft er zeker wel mee te maken. Het acclimatiseren duurt meestal 4-8 weken.
Voorbeeld
Printen en uitknippen
Geschiedenis
Pianomerken
Pianotechniek
Pianostemmen
Beoordelen
Onderhoud
432 - 440 Hz
Frequentie klavier
Bijzondere piano's
Links
Contact
Technisch:
Projecten:
?